Long you live and high you fly

And smiles you"ll give and tears you"ll cry

And all you touch and all you see

Is all your life will ever be




Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Σκέψεις πριν τα Χριστούγεννα

Οι Wahungwe διηγούνται πως ο Maori δημιούργησε τον Mwuetsi,  το φεγγάρι, και τον έστειλε να κατοικήσει στους ωκεανούς. Το φεγγάρι όμως γρήγορα ένιωσε μοναξιά και ζήτησε να έρθει στη στεριά. Ο Maori πραγματοποίησε την επιθυμία του και του έστειλε το άστρο της αυγής να του κρατάει συντροφιά. Από την ένωση τους γεννήθηκαν τα δέντρα και οι ποταμοί. Σύντομα ο Μaori άλλαξε γνώμη και πήρε το άστρο της αυγής μακριά. Για να παρηγορήσει τον Mwuetsi που θρηνούσε του έστειλε το άστρο της εσπερίας και από την ένωση τους γεννήθηκαν τα ζώα και τα βουνά. Την τέταρτη μέρα το άστρο της εσπερίας έφερε στον κόσμο μια πανέμορφη κόρη. Ο Mwuetsi όταν είδε την κόρη του, την ερωτεύθηκε παράφορα αλλά ο Maori τον προειδοποίησε πως η ένωση αυτή θα είναι καταραμένη και οι απόγονοι του θα σκορπίσουν στη γη τον θάνατο και τη θλίψη. Ο Mwuetsi  όμως τυφλωμένος από το πάθος, κοιμήθηκε με την κόρη του και από την ένωση αυτή γεννήθηκε ο άνθρωπος.
Επειδή όμως ο Maori αγαπούσε πολύ τον Mwuetsi, έκρυψε σε ένα δένδρο την καλοσύνη. Και είπε στον Mwuetsi πως η ζωή του ανθρώπου θα είναι από εδώ και πέρα μια συνεχή μάχη του καλού και του κακού. Μέχρι να ελευθερώσει το καλό που κρύβεται στο δένδρο και να απαλλαγεί από την κατάρα, η μοίρα του θα είναι η καταστροφή. 



Δεν ξέρω αν μας διδάσκει κάτι ο μύθος αυτός. Ακούγοντας τον όμως δεν μπορώ παρα να αναρωτηθώ αν τελικά έχουμε καταφέρει να απαλλαγούμε απο την κατάρα ή αν οδεύουμε προς την καταστροφή.  Σε λίγες μέρες, με αφορμή τις γιορτές για το τέλος της χρονιάς, θα αρχίσουν οι ανασκοπήσεις, οι ευχές, οι αποφάσεις...Σίγουρα η κουβέντα θα επικεντρωθεί γύρω απο την οικονομική κρίση και τις συνέπειες της στην καθημερινή ζωή στην Ελλάδα αλλά και γενικότερα στην Ευρώπη ή στις ΗΠΑ..Κάποιες ΜΚΟ θα βγάλουν συναισθηματικά σποτάκια για τους φτωχούς της Αθήνας και θα ζητάνε γάλατα και μακαρόνια, συσσίτια θα οργανωθούν και όλοι θα αναθεματίζουν το ΔΝΤ και τους πολιτικούς για τη φτώχεια μας, αναπολώντας τις εποχές της πλαστή ευημερίας και της ξεγνοιασιάς. Και όμως τα προβλήματα που έχει η Ελλάδα και η Ευρώπη σήμερα, η φτώχεια που αυξάνεται επικίνδυνα, το βιοτικό επίπεδο που καταρρακώνεται καθημερινά,η ανεργία που καλπάζει, η βία και η έλλειψη προοπτικής-που με τη σειρά της γεννά άρνηση κ βία-ήταν πάντα εδώ.




Στην υποσαχάρια Αφρική η μέση γυναίκα θα πεθάνει πριν κλείσει τα 50 της χρόνια. Εννέα στις δέκα μητέρες θα δουν το παιδί τους να πεθαίνει πριν τα πέντε του χρόνια. Μία στις 11 γυναίκες στο Αφγανιστάν και μία στις 14 στο Τσαντ θα πεθάνει κατα τη διάρκεια του τοκετού. Το 40% των παιδιών στην υποσαχάρια Αφρική δεν πάει σχολείο. Παγκοσμίως υπάρχουν αυτή τη στιγμή 27 εκατομμύρια σκλάβοι μεταξύ των οποίων 7 με 8 εκατομμύρια είναι ανήλικα παιδιά τα περισσότερα απο τα οποία χρησιμοποιούνται στην σεξουαλική βιομηχανία. Κάθε μέρα περισσότερα απο 3000 παιδιά πεθαίνουν απο ελονοσία και διάροια, κάτι που σημαίνει πως κάθε 90 δευτερόλεπτα ένα παιδί κάπου στον πλανήτη χάνει τη ζωή του..

Ναι το ξέρω τα έχουμε ξαναπεί τα νούμερα..και τα λέμε συνέχεια, και τα λέγαμε και πριν 5 και πριν 10 χρόνια. Κουνούσαμε το κεφάλι συγκαταβατικά, αγοράζαμε και καμιά κάρτα, ή fair trade καφέ και ρούχα για τους πιο ψαγμένους και  συνεχίζαμε.
 Ακόμα και τώρα δεν ξέρω κατα πόσο τα νούμερα αυτά μας λένε κάτι. Πίσω όμως απο τις στατιστικές κρύβονται πάντα χαμένες ζωές, διαλυμένα όνειρα, ανύπαρκτες ευκαιρίες, απελπισία και θάνατος. Πίσω απο αυτά τα νούμερα κρύβεται επίσης το χαμένο μέλλον όλως μας, είτε ζούμε στην Αφρική και την Ασία, είτε στην Ευρώπη.



Γράφω αυτό το κείμενο σήμερα, πριν αρχίσουν οι εορταστικές δημοσιεύσεις με τις ευχές και τις ιστορίες απλοϊκού συναισθηματισμού για τους φτωχούς και τους αποκλεισμένους (και μαζί και οι αιτήσεις για γάλατα και τρόφιμα...)..
 Η φτώχεια και ο αποκλεισμός είναι μια παγκόσμια πραγματικότητα και δεν χωράει συναισθηματισμούς. Δεν χωράει επίσης αρνηση, μεμψιμοιρία και παραίτηση. Χρειάζεται θάρρος να κοιτάξεις μια κατάσταση κατάματα, να την αποδεχτείς και να την αλλάξεις στο βαθμό που μπορείς. Γράφω αυτές τις γραμμές απο την Αφρική για να θυμίσω για άλλη μια φορά πως έξω απο τον μικρόκοσμο μας υπάρχει μια άλλη πραγματικότητα που σχετίζεται άμεσα με τη δική μας. Δεν χρειάζεται να κάνουμε πολλά, απλά να το συνειδητοποιήσουμε..


7 σχόλια:

ΜΥΡΤΩ είπε...

Κάθε φορά που διαβάζω τα άρθρα σου, κλαίω. Έχω και εγώ ένα αγοράκι και μόνο στην ιδέα ότι κάτι μπορεί να πάθει δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω.
Το θέμα είναι όμως είναι τί μπορώ να κάνω εγώ? Από ότι κατάλαβα οι οργανώσεις τύπου Unisef δεν καταφέρνουν και πολλά. Οκ αλλά τί μπορούμε να κάνουμε?Και δεν το ρωτάω ρητορικά, πραγματικά θέλω να βοηθήσω.

Fran είπε...

Μυρτω μου δεν ειναι πως δεν κανουν κατι. Το εχω ξαναπει, και οι ανθρωπιστικες οργανωσεις ειναι και αυτες "εταιρείες" στην τελικη..Σε κάποιες περιοχες δουλευουν πολυ καλα προγράμματα, σε άλλες οχι και τόσο καλά, ολα σχετικα είναι..Το θεμα ειναι πως μακρυπροθεσμα, οσο δεν χτυπαμε τις αιτιες, απλα θα σβηνουμε φωτιες αλλα ποτε την εστια της φωτιας...Ομως αυτα ειναι πλεον θεμα πολιτικης. Εγω πιστευω στην ατομικη πρωτοβουλια. Δεν ζηταω απο κανεναν να δωσει λεφτα η να φυγει ξαφνικα κ να παει στο Μαλαουι ή στην Ινδια...Αυτο που προσπαθω να κανω ειναι ευαισθητοποιηση, ισως αν δουμε τα προβληματα ως κατι που σχετιζεται με τη δικη μας ζωη να γινουμε κ πιο μετρημενοι σε πολλα (οχι τωρα που γιναμε υποχρεωτικα λογω κρισης) και να περασουμε και αυτο το μηνυμα στα παιδια μας...Τωρα τα υπολοιπα, καποιες αλλες δρασεις ειναι προσωπικο θεμα, δεν μπορω να προτεινω εγω..Ξερω πως ακουγονται πολυ θεωρητικα ολα αυτα, αλλα η αληθεια ειναι πως δεν υπαρχουν και πολλα που μπορει να κανει καποιος..

ΜΥΡΤΩ είπε...

Καταλαβαίνω τί προσπαθείς να πεις και επίσης καταλαβαίνω την θέση σου.
Πάντως την ευαισθητοποιηση την έχεις καταφέρει. Εμένα προσωπικά με έχεις ξυπνήσει για τα καλά. Μόνο που τώρα πνίγομαι, εκνευρίζομαι με αυτά που διαβάζω δεν χωράνε στο μυαλό μου.
Συνέχησε να γράφεις...

DaisyCrazy είπε...

Πόσο δίκιο έχεις. Χρειάζεται αμέτρητο θάρρος να δεις την αλήθεια κατάματα κι οι πιο πολλοί από μας δεν το διαθέτουμε δυστυχώς..

Eri είπε...

Μου άρεσε η μυθολογία, όλες οι χώρες έχουν παρόμοιες και όλες μαζί ένα επίκεντρο. Τον άνθρωπο ανάμεσα στο καλό και το κακό.
Τα νούμερα τι να πώ κάθε φορά τρομάζω...
Το πιο σημαντικό είναι να περάσουμε στα παιδιά μας την άλλη όψη, όσο είναι δυνατόν αν και ειρωνικό μέσα στην ζωή που ζούμε..

Ανώνυμος είπε...

Ναι..αυτο με τα γαλατα και τις ΜΚΟ..λες και μονο καθε τελος του χρονου παρχουν αναγκες

Χρυσα

Fran είπε...

Ερη και μενα μου αρεσει πολυ ο μυθος. Ανθρωπολογικα υπαρχει παντα ενα κοινο μοτιβο, σε ολους τους λαους: η γονιμοτητα που συνδεεται με τον θανατο, το προπατορικο αμαρτημα κ η αιωνια παλη του κακου με το καλο..Η συγκρουση των δυο φυσεων του ανθρωπου (αυτο που καποιοι ονομασαν στον χριστιανισμο η θεικη και η ανθρωπινη υποσταση του Ιησου)

Χρυσα για τα γαλατα κλπ..χμμ ξερεις επειδη ερχονται και οι γιορτες γινομαι λιγο καυστικη κ ειμαι κ καχυποπτη με πολλα θεματα...Αλλα δεν θελω να επεκταθω δημοσια, εχω ομως αρκετες ενστασεις σε πολλα που βλεπω, διαβαζω, ακουω..

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...