Σκέψεις πριν τα Χριστούγεννα

Οι Wahungwe διηγούνται πως ο Maori δημιούργησε τον Mwuetsi,  το φεγγάρι, και τον έστειλε να κατοικήσει στους ωκεανούς. Το φεγγάρι όμως γρήγορα ένιωσε μοναξιά και ζήτησε να έρθει στη στεριά. Ο Maori πραγματοποίησε την επιθυμία του και του έστειλε το άστρο της αυγής να του κρατάει συντροφιά. Από την ένωση τους γεννήθηκαν τα δέντρα και οι ποταμοί. Σύντομα ο Μaori άλλαξε γνώμη και πήρε το άστρο της αυγής μακριά. Για να παρηγορήσει τον Mwuetsi που θρηνούσε του έστειλε το άστρο της εσπερίας και από την ένωση τους γεννήθηκαν τα ζώα και τα βουνά. Την τέταρτη μέρα το άστρο της εσπερίας έφερε στον κόσμο μια πανέμορφη κόρη. Ο Mwuetsi όταν είδε την κόρη του, την ερωτεύθηκε παράφορα αλλά ο Maori τον προειδοποίησε πως η ένωση αυτή θα είναι καταραμένη και οι απόγονοι του θα σκορπίσουν στη γη τον θάνατο και τη θλίψη. Ο Mwuetsi  όμως τυφλωμένος από το πάθος, κοιμήθηκε με την κόρη του και από την ένωση αυτή γεννήθηκε ο άνθρωπος.

Επειδή όμως ο Maori αγαπούσε πολύ τον Mwuetsi, έκρυψε σε ένα δένδρο την καλοσύνη. Και είπε στον Mwuetsi πως η ζωή του ανθρώπου θα είναι από εδώ και πέρα μια συνεχή μάχη του καλού και του κακού. Μέχρι να ελευθερώσει το καλό που κρύβεται στο δένδρο και να απαλλαγεί από την κατάρα, η μοίρα του θα είναι η καταστροφή. 

Δεν ξέρω αν μας διδάσκει κάτι ο μύθος αυτός. Ακούγοντας τον όμως δεν μπορώ παρα να αναρωτηθώ αν τελικά έχουμε καταφέρει να απαλλαγούμε απο την κατάρα ή αν οδεύουμε προς την καταστροφή.  Σε λίγες μέρες, με αφορμή τις γιορτές για το τέλος της χρονιάς, θα αρχίσουν οι ανασκοπήσεις, οι ευχές, οι αποφάσεις...Σίγουρα η κουβέντα θα επικεντρωθεί γύρω απο την οικονομική κρίση και τις συνέπειες της στην καθημερινή ζωή στην Ελλάδα αλλά και γενικότερα στην Ευρώπη ή στις ΗΠΑ..Κάποιες ΜΚΟ θα βγάλουν συναισθηματικά σποτάκια για τους φτωχούς της Αθήνας και θα ζητάνε γάλατα και μακαρόνια, συσσίτια θα οργανωθούν και όλοι θα αναθεματίζουν το ΔΝΤ και τους πολιτικούς για τη φτώχεια μας, αναπολώντας τις εποχές της πλαστή ευημερίας και της ξεγνοιασιάς. Και όμως τα προβλήματα που έχει η Ελλάδα και η Ευρώπη σήμερα, η φτώχεια που αυξάνεται επικίνδυνα, το βιοτικό επίπεδο που καταρρακώνεται καθημερινά,η ανεργία που καλπάζει, η βία και η έλλειψη προοπτικής-που με τη σειρά της γεννά άρνηση κ βία-ήταν πάντα εδώ.

Στην υποσαχάρια Αφρική η μέση γυναίκα θα πεθάνει πριν κλείσει τα 50 της χρόνια. Εννέα στις δέκα μητέρες θα δουν το παιδί τους να πεθαίνει πριν τα πέντε του χρόνια. Μία στις 11 γυναίκες στο Αφγανιστάν και μία στις 14 στο Τσαντ θα πεθάνει κατα τη διάρκεια του τοκετού. Το 40% των παιδιών στην υποσαχάρια Αφρική δεν πάει σχολείο. Παγκοσμίως υπάρχουν αυτή τη στιγμή 27 εκατομμύρια σκλάβοι μεταξύ των οποίων 7 με 8 εκατομμύρια είναι ανήλικα παιδιά τα περισσότερα απο τα οποία χρησιμοποιούνται στην σεξουαλική βιομηχανία. Κάθε μέρα περισσότερα απο 3000 παιδιά πεθαίνουν απο ελονοσία και διάροια, κάτι που σημαίνει πως κάθε 90 δευτερόλεπτα ένα παιδί κάπου στον πλανήτη χάνει τη ζωή του..

Ναι το ξέρω τα έχουμε ξαναπεί τα νούμερα..και τα λέμε συνέχεια, και τα λέγαμε και πριν 5 και πριν 10 χρόνια. Κουνούσαμε το κεφάλι συγκαταβατικά, αγοράζαμε και καμιά κάρτα, ή fair trade καφέ και ρούχα για τους πιο ψαγμένους και  συνεχίζαμε.

 Ακόμα και τώρα δεν ξέρω κατα πόσο τα νούμερα αυτά μας λένε κάτι. Πίσω όμως απο τις στατιστικές κρύβονται πάντα χαμένες ζωές, διαλυμένα όνειρα, ανύπαρκτες ευκαιρίες, απελπισία και θάνατος. Πίσω απο αυτά τα νούμερα κρύβεται επίσης το χαμένο μέλλον όλως μας, είτε ζούμε στην Αφρική και την Ασία, είτε στην Ευρώπη.

Γράφω αυτό το κείμενο σήμερα, πριν αρχίσουν οι εορταστικές δημοσιεύσεις με τις ευχές και τις ιστορίες απλοϊκού συναισθηματισμού για τους φτωχούς και τους αποκλεισμένους (και μαζί και οι αιτήσεις για γάλατα και τρόφιμα...)..

 Η φτώχεια και ο αποκλεισμός είναι μια παγκόσμια πραγματικότητα και δεν χωράει συναισθηματισμούς. Δεν χωράει επίσης αρνηση, μεμψιμοιρία και παραίτηση. Χρειάζεται θάρρος να κοιτάξεις μια κατάσταση κατάματα, να την αποδεχτείς και να την αλλάξεις στο βαθμό που μπορείς. Γράφω αυτές τις γραμμές απο την Αφρική για να θυμίσω για άλλη μια φορά πως έξω απο τον μικρόκοσμο μας υπάρχει μια άλλη πραγματικότητα που σχετίζεται άμεσα με τη δική μας. Δεν χρειάζεται να κάνουμε πολλά, απλά να το συνειδητοποιήσουμε..