Ας σκεφτούμε για τους εαυτούς μας...

Μήπως ήρθε η ώρα να σκεφτούμε σοβαρά τι είδους πολιτική θέλουμε; Όλοι μιλάνε πολύ και ως συνήθως δεν λένε τίποτα. Η βλακεία έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Ο καθένας γράφει ότι θέλει και όλοι το αναπαράγουν..Αναρτήσεις, εξυπνάδες, κριτική...Μοιάζουμε να ψάχνουμε ένα σοφό που θα δώσει τις απαντήσεις αντί για μας...
Ίσως επειδή έτσι μας έμαθαν όλα αυτά τα χρόνια..Κανένας πολιτικός ποτέ δεν είπε ολόκληρη την αλήθεια για τίποτα, κανένας ποτέ δεν μας ρώτησε για κανένα θέμα..Είχαν πάντα την αυθεντία της θέσης τους. Και όλοι το αποδεχτήκαμε γιατί μας εκπαίδευσαν σε ένα σύστημα παιδείας που φρόντιζε ακριβώς αυτό: να διαλύει την κριτική σκέψη και την αντικειμενικότητα, να ανάγει την παπαγαλία και το λυσάρι ως εκπαιδευτική πράξη. Μας έμαθαν να μην σκεφτόμαστε, να μην φιλτράρουμε, να αφήνουμε άλλους να αποφασίζουν για μας.
Ας ηρεμήσουμε λίγο, ας κατέβουμε από αυτό το τρενάκι του τρόμου που τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα και μας παρασέρνει εκεί που δεν έχει επιστροφή. Στις μέρες μας η χειραγώγηση με την πληροφόρηση έφτασαν να ταυτίζονται.

Δεν θα εκφέρω γνώμη για το περίφημο δημοψήφισμα, διότι, πρώτον πιστεύω πως το θέμα έχει λήξει και δεν θα γίνει ποτέ,  και, δεύτερον το θεωρώ ένα ακόμα τερτίπι εξουσίας δια χειρός Βενιζέλου που προσπαθεί με κάθε τρόπο να διασφαλίσει την πολιτική του επιβίωση. Το ίδιο ισχύει και για όλους όσους θυμήθηκαν την βουλευτική τους ιδιότητα και την "εντολή του λαού"  να υπερασπιστούν τα συμφέροντα του τόπου.  Έχει πλέον χαθεί κάθε μέτρο και κάθε λογική.  Όλα αυτά εντείνουν την γενική σύγχυση. Οι πολιτικοί μας παίζουν μια επικίνδυνη ρουλέτα και εμείς είμαστε τα πιόνια.

Έχω πει πολλές φορές πως δεν πιστεύω στο υπάρχον πολιτικό σύστημα. Για μένα έχει αποτύχει τελείως. Και αυτό δεν είναι κάτι που συνέβη τώρα. Δεν χρειάστηκε να έρθει η τωρινή χρεωκοπία για να το συνειδητοποιήσω. Θυμάμαι πάρα πολύ καλά τη δεκαετία του 80,  όταν έμπαιναν οι βάσεις για τα σημερινά μας χάλια, όπως θυμάμαι και τις επόμενες δεκαετίες, τις κυβερνήσεις  Σημίτη και Καραμανλή με τα σκάνδαλα και τις εθνικές φανφάρες.

Νομίζω πως πλέον δεν υπάρχουν πολλές επιλογές. Πρέπει να έρθουμε επιτέλους αντιμέτωποι με τις ευθύνες μας. Να σταματήσουμε να αναπαράγουμε αυτά που γράφουν διάφοροι τυχάρπαστοι  και να ακούσουμε τη δική μας φωνή.

Νομίζω ήρθε η ώρα να απαντήσουμε ΕΜΕΙΣ στο κρίσιμο ερώτημα του τι είδους μέλλον θέλουμε για την χώρα μας.  Και να το κάνουμε με δικά μας λόγια και δικές μας σκέψεις.