Long you live and high you fly

And smiles you"ll give and tears you"ll cry

And all you touch and all you see

Is all your life will ever be




Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2014

Στο ίδιο έργο θεατές...

Και να λοιπόν που μια ανάρτηση σε ένα κοινωνικό μέσο μου δίνει αφορμή να γράψω τo πρώτo κείμενο του 2014.
Είχα σκοπό να κάνω μια ανασκόπηση της χρονιάς αλλά ξαφνικά το Ταξιδεύοντας έχει σήμερα 10,000 επισκέψεις, το προφίλ μου στο ΦΒ δέχτηκε ένα καταιγισμό από αιτήματα φιλίας και οι ειρωνείες  και τα άσχετα σχόλια γέμισαν το inbox και τον διαδικτυακό μου τοίχο.
Ομολογώ πως εντυπωσιάστηκα.
 Έκανα ένα σχόλιο σε ένα κοινωνικό μέσο, όπου απλά είπα το αυτονόητο: ελέγχετε τις πληροφορίες που διαβάζετε και μην αναπαράγετε ότι σας σερβίρουν. Αφορμή ήταν άλλη μια απίστευτη είδηση για τη Βόρεια Κορέα. Μετά λοιπόν από τις εκτελέσεις με αεροπορικά πυρά και οβίδες, ήρθαν και τα 120 σκυλιά να μας θυμίσουν τον απόλυτο κακό (που μόνο σε χαρακτήρες καρτούν συναντάς) Κιμ.
Όπως κάθε είδηση που έχει μέσα τη λέξη Βόρεια Κορέα, όχι μόνο έγινε πιστευτή -ακόμα και αν αψηφά κάθε λογική- αλλά για κάποιο λόγο που ακόμα δεν έχω καταλάβει ξυπνάει άγρια πάθη. Και έτσι σήμερα έζησα τις μέρες του Απριλίου, τότε που ξαφνικά έγινα η Ελληνίδα της Βόρειας Κορέας που όλοι έβριζαν για κάποιες εβδομάδες, μέχρι να περάσουμε σε άλλο θέμα.
 
Περιττό να πω, ότι έχω διευκρινίσει άπειρες φορές, ότι δεν μένω μόνιμα στη Βόρεια Κορέα, ούτε την καλύπτω δημοσιογραφικά, ότι πριν ήμουν στην Ουγκάντα, μετά στην Ταΐλάνδη και κάποια στιγμή θα φύγω και από τη Βόρεια Κορέα για άλλη περιοχή του πλανήτη. Το έχω πει τόσες φορές που πλέον δεν απαντώ καν στις σχετικές ερωτήσεις.
 
Δεν ξέρω τι συμβαίνει στο ελληνικό (και όχι μόνο) κοινό. Νομίζω ότι υπάρχει στα γονίδια του Έλληνα η τάση να θέλει να έχει γνώμη για όλα, να μην δέχεται αντίθετη άποψη, και να καθυβρίζει οποιονδήποτε δεν συμφωνεί με τη δική του λογική.
Δεν γράφω σήμερα αυτό το κείμενο για να απολογηθώ, ούτε για να κατηγορήσω κάποιον. Με αφορμή όμως την ανάρτηση στο ΦΒ ξέσπασε ένα πρωτοφανές μένος ώσπου κάποια στιγμή πίστεψα ότι πρωταγωνιστώ σε φαρσοκωμωδία.
 
Και έτσι προσπερνάμε τα σημαντικά. Και τα σημαντικά είναι ακριβώς αυτή η χειραγώγηση της κοινής γνώμης, η πληροφορία που δεν ελέγχεται και όχι μόνο αναπαράγεται αλλά υιοθετείται άκριτα από ένα κοινό που καθημερινά βομβαρδίζεται από ανούσιες ειδήσεις και σταδιακά μετατρέπεται σε άβουλο παθητικό δέκτη. Εκεί βρίσκεται η ουσία και εκεί παίζεται το μεγαλύτερο παιχνίδι. Στον έλεγχο της πληροφορίας και στην αδρανοποίηση του κοινού. Και είναι τραγικό διότι ειδικά στην Ελλάδα αυτή την αδρανοποίηση, την αποχαύνωση, την έχουμε ζήσει στο πετσί μας. Και σήμερα πληρώνουμε τις συνέπειες της.
 
Για άλλη μια φορά όμως χάθηκε η ουσία και παραμείναμε στο ευτελές. Και από το ευτελές περάσαμε στην προσωπική επίθεση βρίσκοντας άλλη μια ευκαιρία να βγάλουμε μίσος ειρωνεία και αυθαίρετα συμπεράσματα.
 
Και έτσι σήμερα θα ξαναπώ τα ίδια...
 
Το μπλογκ αυτό γεννήθηκε τον Μάιο του 2011 στην  Ουγκάντα και ταξίδεψε μαζί μου σε όποιες χώρες βρέθηκα έκτοτε. Αγαπήθηκε για τις ιστορίες-προσωπικά βιώματα που μοιραζόμουν με τους αναγνώστες του. Από τότε που βρέθηκα στη Βόρεια Κορέα και ξεκίνησα να γράφω κάποιες σκέψεις και παρατηρήσεις για όσα βιώνω καθημερινά, πολλοί προσπάθησαν να βρουν πίσω από τα γραπτά μου μια κομματική τοποθέτηση.  Όμως εγώ δεν έκανα τίποτα διαφορετικό από ότι έκανα όσο ζούσα στην Ουγκάντα, ή την Ταΐλάνδη. Μοιράζομαι τις σκέψεις με τους αναγνώστες μου. 
Και όμως πολύ συχνά βλέπω να με τοποθετούν σε πολιτικές παρατάξεις  τις οποίες ουδέποτε υποστήριξα ή να με αντιμετωπίζουν ως απολογητή της πολιτικής της Βόρειας Κορέας. 
Απεχθάνομαι τις ταμπέλες, γενικά, είτε αυτές αφορούν τις πολιτικές πεποιθήσεις ενός ανθρώπου, είτε τις σεξουαλικές του προτιμήσεις ή ακόμα και τον επαγγελματικό του προσδιορισμό. Ποτέ δεν δέχτηκα καμία ταυτότητα και ποτέ δεν μπήκα σε κανένα καλούπι, με ότι συνέπειες και αν είχε αυτό, τόσο στην επαγγελματική όσο και στην προσωπική μου ζωή (και πιστέψτε με είχε πολλές).
 
Δεν θα γίνω όμως ποτέ πιόνι της εξουσίας, εξαρτημένος δουλοπάροικος των πολιτικών και "πληρωμένος" αρθρογράφος. Διατηρώ την ελευθερία της γνώμης και της άποψης μου με όποιο τίμημα και αν έρχεται αυτό.
 
ΥΓ Οποιος πραγματικά ενδιαφέρεται να δει ποια ακριβώς είναι η δουλειά μου, ας κάνει τον κόπο να μπεί στη σελίδα μου www.fragkiskamegaloudi.com
 
 
 

4 σχόλια:

TRASH είπε...

Κάνε κουράγιο Φραγκίσκα.
Το να λες την αλήθεια είναι πολύ δύσκολη υπόθεση, την σήμερον.
Πολύ περισσότερο όταν αυτή έρχεται σε αντίθεση με πανίσχυρα γεωπολιτικά συμφέροντα, και νομίζω πως καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.
Οι "αρκούδες" που γράφονται στον Δυτικό τύπο, δεν είναι τίποτε άλλο παρά προετοιμασία της κοινής γνώμης για ενδεχόμενο πόλεμο. Κλίμα φτιάχνουν.
Το γεγονός δε πως στην Ελλάδα, στην προετοιμασία αυτού του κλίματος πρωτοστατούν τα "αριστερά" (TVXS, "κουτί της Πανδώρας" κλπ)και όχι τα "δεξιά" ΜΜΕ εξηγεί τόσο το εύρος όσο και την σφοδρότητα των επιθέσεων που δέχεσαι.
Γερό στομάχι να έχεις, και δεν χρωστάς καμμία απολογία σε κανέναν που έχει "άποψη" για μία χώρα στην οποία δεν έχει πατήσει ποτέ το πόδι του.

Σπύρος Σπυρόπουλος είπε...

Καλή σου χρονιά σέ σένα καί στήν οἰκογένειά σου. Καί μήν μασᾶς...

Αὐτοί πού σοῦ ἐπιτέθηκαν ἄς ἀκούσουν τό παρακάτω τραγούδι...

Δυστυχία σου Ἑλλάς ( Γ. Σουρὴς -Γ. Ζουγανέλης)

Fran είπε...

ειλικρινα δεν απολογούμαι, ουτε νιωθω θυμα. Το περιμενα εως καποιο βαθμο αλλα δεν περιμενα τοσο μενος, τη στιγμη που ουτε υποστηριζω το καθεστως εκει αλλα δεν ειμαι και ηλιθια να αναπαραγω ανοησιες-ιδιως τη στιγμη που μπορω να διακρινω ξεκάθαρα το ψεμμα. Πιστευω πως οσοι εμ κατηγορουν για μονομερεια δεν εχουν διαβασει τι πραγματικα γραφω ουτε εχουν συνειδητοποιησει ότι η θεση μου δεν θα επετρεπε και ιδιαιτερα καυστικη κριτικη. Προσπαθω λοιπον απλα να είναι αντικειμενικη και να μιλαω μονο για οσα γνωριζω. Δεν εχω γνωμη για τα παντα και φυσικα δεν γνωριζω τι ακριβως συμβαινει στα αδυτα της χωρας-αυτο κανεις δεν το ξερει. Σε τετοια θεματα λοιπον δεν μπορω να παρω θεση, αλλα ανοησιες για σκυλια και τραγουδιστριες καταντα γελοιο να τα πιστευει κανεις ή εστω να τους δινει μια καποια εγκυροτητα...Από εκει και περα, εγω θεωρω τυχη να βρισκομαι στη χωρα αυτή γιατι μου επιτρεπει να εχω μια πολύ σφαιρικη εικονα για τα διαφορα συστηματα που δυσκολα την αποκατει καποιος εγκυκλοπαιδικα.

betty είπε...

Καλή χρονιά. Περιμένουμε πάντα με ανυπομονησία καινούργιες ανταποκρίσεις. (κουραστικοί και βαρετοί άνθρωποι οι έλληνες!)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...