Τον τελευταίο καιρό όσο και αν προσπαθώ να γράψω τις συνηθισμένες ιστορίες μου, η καθημερινότητα της Ελλάδας δεν μου αφήνει πολλά περιθώρια. Βρίσκομαι στην Αθήνα αυτές τις μέρες και ένα αίσθημα μελαγχολίας και θυμού με κυριεύει κάθε φορά που περπατάω στους δρόμους. Παρατηρώ γύρω μου και η πραγματικότητα με συνθλίβει. Ειδικά τώρα τον αύγουστο που η πόλη έχει αδειάσει, η ασχήμια και το κενό μοιάζει πιο έντονο απο ποτέ. Απορώ πως καταφέραμε να καταστρέψουμε την αισθητική μας σε τέτοιο βαθμό ώστε το θέαμα της πόλης μας να μην μας ενοχλεί. Αλήθεια πως δεχτήκαμε τέτοια έκπτωση στη ζωή μας αδιαμαρτύρητα? Γιατί δεν αντισταθήκαμε ποτέ στην ασχήμια και στην εγκατάλειψη και αφήσαμε το βρωμικο χρώμα της πόλης να ποτίσει την υπαρξη μας?
Ενας γνωστός δημοσιογράφος είχε χαρακτηρίσει, λανθασμένα, την Ελλαδα failed state. Εγω θα ονόμαζα τους πολίτες failed citizens, αν υπήρχε αυτός ο όρος. Ως πολίτες έχουμε αποτύχει και αυτό είναι εμφανές σε κάθε πτυχή της ζωής μας: απο τα ετοιμόρροπα κτήρια, τις βρωμικες πλατείες και τις σπασμένες παιδικές χαρές μέχρι την συμπεριφορά μας στος δρόμους είτε ως φορείς εξουσίας είτε ως πολίτες. Απο τον απλό οδηγό που θα προκαλέσει κυκλοφορική συμφόρηση γιατι θέλει να παέι στο περίπτερο και θα παρκάρει αδιακρίτως πάνω στις ράμπες των πεζοδρομίων, μέχρι τον οργισμένο (?) απεργό που θα κλείσει δρόμους και λιμάνια γιατί τον έπνιξε το δίκιο (?) και η οργή.
Οποτε θίγω το θέμα αυτό σε φίλους και γνωστούς, όλοι υιοθετούν αυτόματα μια αμυντική στάση. Ναι έτσι είναι, αλλα δεν φταίμε και ακολουθεί η συνηθισμένη επιχειρηματολογία περί κρίσης και των πολιτικών που μας κατέντησαν έτσι. Φαίνεται πως αυτή η κρίση λειτουργεί αποενοχοποιητικά για όλους. Μια ωραία δικαιολογία που ξαφνικά μας δίνει άφεση αμαρτιών. Η καθυστερημένη αγανάκτηση λειτουργεί σαν κάθαρση και ξεπλένει το μερίδιο της ευθύνης.
Δεν θέλω να κάνω άλλη μια συζήτηση περί κρίσης. Με έχει κουράσει η υπερβολική ανάλυση και δεν έχω και κάτι καινούριο να προσθέσω. Η οικονομική κρίση της Ελλάδας δεν είναι μεμονωμένη και συνδέεται με την παγκόσμια υφεση των τελευταίων 3 ετών. Το αντίκτυπο της κρίσης είναι διαφορετικό για κάθε χώρα και εξαρτάται άμεσα απο το πώς κάθε κυβέρνηση είχε φροντίσει να θωρακίσει τους θεσμούς και την οικονομία της και να προβλέψει τις συνέπειες στην κοινωνία. Οι ελληνικές κυβερνήσεις ουδέποτε φρόντισαν για αυτό. Οι θεσμοί ποτέ δεν ενισχύθηκαν ουσιαστικά, το κοινωνικό κράτος υπήρχε μόνο στην θεωρία, τα λόγια ποτέ δεν συμβάδισαν με τις πράξεις.
Δεν ξέρω γιατι όλοι εμείς οι πολίτες δεν αντιδράσαμε ποτέ σε αυτό. Να δεχτώ πως φταίνε μόνο οι πολιτικοί? πως φταίει η χειραγώγηση των μέσων? Ευκολες δικαιολογίες που μου θυμίζουν λόγο αντιπολίτευσης που μας αρέσει να αναπαράγουμε.
Εχω αρχίσει να πιστεύω πως η απάθεια μας ως πολίτες συνδέεται άμεσα με την αισθητική μας. Ετυμολογικά η αισθητική συνδέεται με την λέξη αίσθηση, την εμπειρία δηλαδή που προσλαμβάνουμε μέσω των αισθήσεων. Αυτά που βλέπουμε, νιώθουμε και αναπνέουμε μας προσδιορίζουν. Καθορίζουν το πως αντιλαμβανόμαστε η μάλλον το πως μαθαίνουμε να αντιλαμβανόμαστε το ωραίο και το δίκαιο. Ο Νίτσε αλλωστε είχε χαρακτηρίσει την αισθητική ως την ηθική του μέλλοντος. Ας δούμε λοιπόν την αισθητική του έλληνα πολίτη. Ας ρίξουμε μια προσεκτική ματιά στις πόλεις που ζούμε, στο πράσινο γύρω μας, στα πεζοδρόμια, στις πλατείες, στις παιδικές χαρές. Ας κοιτάξουμε την καθαρότητα των δρόμων μας, τα σκουπίδια, τα χρώματα των κτηρίων μας. Ας παρατηρήσουμε τις εικόνες που προσλαμβάνουμε όταν ανοίγουμε την τηλεόραση, οταν κοιτάμε τα εξώφυλλα των περιοδικών στα περίπτερα, οταν διαβάζουμε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Τέλος ας δούμε τα σχολεία μας και ας σκεφτούμε πως θα διδάξουμε το ωραίο και το δίκαιο στα παιδιά μας όταν τα στοιβάζουμε στα βρώμικα κτήρια δίπλα σε τσιμεντένιες πλατείες με παγκάκια όπου η ζωή εξευτελίζεται και χάνει το νόημα της.
Αφού τα δούμε λοιπόν όλα αυτά, ας αναλογιστούμε το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί και ας ξεκινήσουμε την πράξη. Το έχω ξαναπεί, συχνά η μικρή αλλαγή είναι και η πιο ουσιαστική....
9 σχόλια:
"Τέλος ας δούμε τα σχολεία μας και ας σκεφτούμε πως θα διδάξουμε το ωραίο και το δίκαιο στα παιδιά μας όταν τα στοιβάζουμε στα βρώμικα κτήρια δίπλα σε τσιμεντένιες πλατείες με παγκάκια όπου η ζωή εξευτελίζεται και χάνει το νόημα της" Νομιζω πως αυτη η προταση κρυβει την απαντηση σε πολλους προβλητισμους και "γιατι". Από την πρωτη εκπαιδευση που λαμβανουν τα παιδια μας φαινεται ο σεβασμος στην αναπτυξη τους και τις αναγκες τους οταν πραγματικα οι γονεις τα παρκαρουν στο σχολειο για να δουλευουν και η πολιτεια τα στριμωχνει σε μια αιθουσα με ενα WC που δεν καθαριζεται πουτε αεριζεται καλα, σε μια αιθιτσα που τρωνε και ζωγραφιζουν στα ιδια τραπεζια.. Στεφανια
Δε φταιμε, η ευκολη απαντηση..
Απο την ωρα που συνειδητοποιησα τον εαυτο μου ,προσπαθω να καταλαβω ποιος φταιει..Κι αφου φταινε οι πολιτικοι, τα μμε, ακομα και το σχολειο, τι κανουμε εμεις για να τα αλλαξουμε;Το παιζουμε αναρχικοι εκ του ασφαλους;;Αγανακτουμε; Και;;Παλι στα ιδια ειμαστε..
Στεφανια, ποσο δικιο εχεις..
Φραν ,με εκφραζεις απολυτα...
καναμε ένα ταξίδι αστραπή για ιατρικές εξετάσεις στην Αθήνα ,αυτό που αποκόμησα ηταν η βρώμα κ η δυσωδία που υπηρχε στον Πειραιά που μέναμε,ειλικρινά πως έφτασε σε αυτό το σημείο?έντεκα χρόνια πριν που ήμουν μόνιμος κάτοικος Αθηνών ήταν πολύ ανθρώπινος ...και αυτή η υπερβολική πολυπολιτισμικότητα μου ήρθε κάπως...μήπως έχει χαθεί η μπάλλα λίγο?
Εγω παντα θυμαμαι την Αθηνα (και οχι μονο) μια πολη χωρις αισθητικη. Ειναι κριμα γιατι εχει πολλες δυνατοτητες αλλα κανεις δεν ενδιαφερθηκε. Αυτο που πιστευω πως συμβαινει σήμερα είναι πως προστεθηκε ενα επιπλεον προβλημα λογω κακης πολιτικης των κυβερνωντων. Αντι να παρθουν καποια μετρα, οπως για παραδειγμα μονιμοποιηση των μεταναστων, μετα απο σωστη εξεταση των περιπτωσεων, τους κανανε μπαλακι απο τη μια υπηρεσια στην αλλη, τους παρατησανε στο κεντρο της Αθηνας και κλεισανε τα ματια στο προβλημα. Με την ανοχη των αρχων τους γκετοποιησανε, η παρανομια ανθησε και πλεον το προβλημα γινεται ανεξελγκτο.
Συγχαρητήρια Φραν για το κείμενο.
Δεν νομίζω οτι η πολυπολυτισμικότητα έχεοι σχέση με την βρωμιά και τις άναρχες δομήσεις και αποδομήσεις. ο Καναδάς ηταν η πρώτη χωρα παγκοσμίως που αναγνώρισε την πολυπολυτισμικότητα σαν πολιτική και δεν έχει καμία σχέση με την Αθηνα η οποία φυσικά δεν έχει κανένα τέτοιου είδους πρόγραμμα.
Προσωπικά πιστεύω οτι όλα τα δημιουργεί η φτώχια, ξεκινώντας απο την αστυφιλία και την σχεδόν αναγκαστική έλλειψη παιδείας.
Παρλαυτα ειμαι αισιόδοξη και πιστεύω οτι σε 5-10 γενιές θα ειναι καλύτερα τα πράγματα..
οχι δεν φταει η πολυπολιτισμικοτητα αλλα και σε αυτη πρεπει να υπαρχει ενα οριο αναλογα με το τι μπορει να αντεξει η καθε χωρα και ποσο ετοιμοι ειναι οι πολιτες και οι αρχες... Τραγικο παραδειγμα στα σχολεια, που ερχονται παιδια αλλοδαπα, που δεν γνωριζουν τη γλωσσα, και αντι να λειτουργουν σε τμηματα υποδοχης, παραλληλα, αφηνονται στην προσπαθεια του εκπειδευτικου να τα μαθει ελληνικα. Πως πια??? Πως να γινει αυτό με αλλα 24 παιδια στη ταξη??
Εγω, δυστυχως, αισιοδοξη δεν ειμαι... Και ο,τι γραφει η Φραν στο κειμενο, δυστυχως υπαρχει ΠΑΝΤΟΥ .
Στεφανια
Το προβλημα που εχει δημιουργηθει με την γκετοποιηση ειναι καθαρα αποτελεσμα κακης πολιτικης. Οι υπευθυνοι επι δεκαετιες, στηριζομενοι σε απαρχαιωμενους νομους, εκλειναν τα ματια και απλα αφηναν την κατασταση να διαιωνιζεται εως οτου εγινε ανεξελεγκτη. Προσωπικα παντα υποστηριζα πως πρεπει να αλλαξει η νομοθεσια, να δινεται ασυλο πιο ευκολα, να γινονται περισσοτερες νομιμοποιησεις και να υπαρξει πολιτικη ενταξης. Οχι να γκετοποιουνται πειροχες ολοκληρες και μετα να βλεπουμε μονο το αποτελεσμα και ποτε τις αιτιες.
Αχ Φραν μου το γιατι πολλες φορες το ξερουμε αλλα δεν θελουμε να το παραδεχτουμε. Το να γεμισει η Ελλαδα μεταναστες μεσα στο παιχνιδι ηταν και αυτο. Οταν ηρθαν στην Ελλαδα οι Αλβανοι ολοι τους εβριζαν που τους πηραν τις δουλειες και που ριξαν τα μεροκαματα αλλα ολοι τους προτιμούσαν οταν ηταν να πληρωσουν οι ιδιοι καποιον εργατη. Τωρα στις οικοδομες τα περισσοτερα συνεργεια ειναι απο αλλοδαπους και μαλιστα καποιοι απο αυτους τωρα πια ειναι εργολαβοι. Αυτο που εχει γινει στο κεντρο δεν ειναι τυχαιο. Οπου να 'ναι ληγει ο χρονος ζωης των πολυκατοικιών του κεντρου. Θα ειναι ασυμφορο λοιπον για εναν κατασκευαστη να εχει να κανει με 10 ιδιοκτητες απο το να αγορασει το μεγαλυτερο μερος της και να εχει να κανει με 2-3. Ισοπεδωνεις λοιπον μια περιοχη, αγορασεις με χαμηλες τιμες και μετα επενδύεις σε καινούριες κατασκευες. Ειναι καποιοι ιδιοκτητες στο κεντρο οι οποιοι νοικιαζουν τα ακατοίκητα σπιτια τους σε μεταναστες κατα κεφαλην. Περνανε καθε μερα και εισπράττουν! Νομιζεις αυτα δεν τα ξερει η αστυνομια και οι κυβερνώντες? Δε λενε τιποτα ομως γιατι ο ιδιοκτητης μερικες φορες μπορει να ειναι και συναδελφος τους αλλα σιγουρα γνωστος!
Ο Ελληνας ειναι βολεψακιας και χαπατο. Ναι επηρεάζεται απο τα ΜΜΕ σε πραγματα ομως που τον βολευουν. Θελουμε το παραμυθι μας βρε αδελφε για να προχωραμε!
Περυσι εμαθα οτι στο δημοτικο πλεον τα παιδια μαθαίνουν την προπαίδεια ανω του 10. Νταξει εννοειται οτι δεν βρηκα καμια λογικη στο να συμβαινει αυτο. Απ' την αλλη σκεφτηκα οτι οταν θες να εκπαιδεύσεις μια χωρα σε ενα συγκεκριμένο συστημα ξεκινας απο την παιδεια. Κατεληξα λοιπον στο εξης:
Παιδια κουτια, ρομποτακια, χωρις σκεψη, τα μαθαινεις στην πιεση απο μικρα χωρις να αντιδρουν, ελευθερο χρονο μηδεν, με ταμπελες κοκ Κοινως θελουν μια Ελλαδα που να αποτελείται απο σπουδαγμενους εργατες οι οποιοι θα ειναι πολυ καλοι στη δουλεια τους και τιποτα αλλο!
Τωρα στην απορια σου γιατι ψηφιζουμε τους ιδιους ειναι απλη. Οι δημοσιοι υπαλληλοι για να μη τους σουταρουν και οι υπολοιποι για μια θεση στο δημοσιο!
Εκει ερχονται παλι τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι με την προώθηση της αποχης. Η οποια αποχη για μενα δειχνει ποσο χαπατο ειναι ο Ελληνας.
Οσο για τους αγανακτισμενους(δεν εννοω το κινημα) το μεγαλυτερο μεριδιο το κατεχουν δημοσιοι υπαλληλοι. Γιατι αυτοι τωρα ζοριστικαν. Οι υπολοιποι ηταν ετσι κι αλλιως αγανακτισμενοι και συμμετείχαν σε πορείες και απεργίες! Παρ' ολα αυτα ο δημοσιος υπαλληλος, καθοτι αγανακτισμενος κατέβαινε στην πλατεια το απογευμα και το ιδιο πρωι αντι να απεργεί δουλευε κανονικα! Καλο ε! χαχαχαχα
Αυτοι ειναι οι λεγομενοι ψευτο - επαναστατες!
Κερδίζονται αγώνες ορέ χωρις απεργία!
Δημοσίευση σχολίου