Long you live and high you fly

And smiles you"ll give and tears you"ll cry

And all you touch and all you see

Is all your life will ever be




Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

Οι φάρμες του λαού...

H κοινοτική φάρμα Yaksu βρίσκεται περίπου 40χλμ δυτικά της πρωτεύουσας Πιονγκ Γιανγκ. Πρόκειται για μια από τις δεκάδες φάρμες που είναι υπεύθυνες για την σίτιση του πληθυσμού παράγοντας περίπου 4000 τόνους δημητριακών τον χρόνο. Ρύζι, καλαμπόκι, κριθάρι, πατάτες και σιτάρι αποτελούν τα κύρια αγροτικά προϊόντα ενώ εκεί παράγεται και ο περίφημος μηλίτης της Βόρειας Κορέας, χωρίς αλκοόλ αλλά με μπόλικη ζάχαρη.

Η επίσκεψη στην φάρμα οργανώθηκε από τους υπαλλήλους του Προγράμματος Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, και μαζί με δύο αξιωματούχους του Υπουργείου Εσωτερικών, ξεκινήσαμε για τον προορισμό μας. Διασχίσαμε την λεωφόρο των Νέων Ηρώων, την κεντρική αρτηρία της χώρας που ενώνει την πρωτεύουσα με τις υπόλοιπες περιοχές. Τέσσερις τεράστιες λωρίδες δρόμου, με ελάχιστα αυτοκίνητα και σημεία ελέγχου σε κάθε έξοδο. Απαιτείται ειδική άδεια απο τις αρχές για να βγει κάποιος από την πρωτεύουσα ή για να την επισκεφθεί  και οι στρατιωτικοί είναι εκεί για να φροντίζουν να τηρείται η τάξη. Κατά μήκος της λεωφόρου δεκάδες άντρες και γυναίκες, ανάβουν φωτιές για να λιώσουν την πίσσα  μέσα σε δυνατούς μαύρους καπνούς που κάνουν την ατμόσφαιρα αποπνικτική.  Δεξιά και αριστερά, ρυζοχώραφα που γυαλίζουν στον ήλιο εναλλάσσονται με αποξηραμένες αλυκές και  μικρές λίμνες όπου δεκάδες παιδιά κολυμπάνε και παίζουν με δυνατά γέλια..

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Ο μύθος του "αθώου" ψηφοφόρου

Οι εκλογές του Ιουνίου ολοκληρώθηκαν και η χώρα, όπως έσπευσε να δηλώσει ο Αντώνης Σαμαράς ετοιμάζεται να "τιμήσει" τις υποχρεώσεις της απέναντι στην Ευρώπη. Στον απόηχο της κυβέρνησης που θα σχηματιστεί, ο καθένας δίνει τις δικές του ερμηνείες. Στην πραγματικότητα όμως δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για αναλύσεις. Όποιος αναρωτιέται για το τι είδους κυβέρνηση τον περιμένει, σύντομα θα του λυθούν οι απορίες. 

Είτε λοιπόν, θέλουμε να το παραδεχτούμε είτε όχι, η χώρα κυβερνάται πλέον από ένα κόμμα που αν και έδειξε ξεκάθαρα το σκληροπυρηνικό νεοφιλελεύθερο και φασιστικό του προφίλ ψηφίστηκε από σχεδόν 2εκατομμύρια Έλληνες. Ένα κόμμα διαπλεκόμενο που επέλεξε μια σχεδόν εμφυλιακη προεκλογική εκστρατεία και του οποίου τα στελέχη καμάρωναν για τις ψήφους από τις "κεντροδεξιές αδελφές παρατάξεις" όπως η Χρυσή Αυγή ή βάφτιζαν το φασιστικό τους παρελθόν με τα τσεκούρια  ακτιβισμό της δεξιάς. Η έμμεση σύνδεση της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής και της χουντικής Ε.Π.ΕΝ με την "φιλελεύθερη παράταξη" της Νέας Δημοκρατίας  δεν φάνηκε να ενοχλεί ιδιαίτερα τους ψηφοφόρους αλλά ούτε και τους δημοσιογράφους που τόσο απροκάλυπτα προπαγάνδιζαν υπερ της.

Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Αν ψήφιζα αύριο...


Πριν ψηφίσουμε αύριο ας κοιτάξουμε με ανοιχτά μάτια γύρω μας. Μακριά από τις ειδήσεις, τους εκβιασμούς, τα ψευτοδιλήμματα και την τρομοκρατία των ισχυρών. Μακριά από τα ανόητα τηλεοπτικά σποτάκια, τους «ειδικούς» και τους εκπροσώπους τους. Θα ψηφίσουμε με το 22% του ενεργού πληθυσμού χωρίς δουλειά και με πάνω από 3 εκατομμύρια συνανθρώπους μας κάτω από το όριο της φτώχειας. Με 600.000 συμπολίτες μας να αδυνατούν να αγοράσουν κρέας και με το 30% των Ελλήνων να μην μπορεί πλέον να πληρώσει ενοίκια και λογαριασμούς. Με μια μεσαία τάξη που συρρικνώνεται και εκβιάζεται. Με συλλογικές συμβάσεις που μετατρέπουν εργάτες και υπαλλήλους σε αναλώσιμους σκλάβους των αφεντικών και με τους μισούς νέους άνεργους.  Και πάνω από όλα με ένα διεφθαρμένο καθεστώς που ειρωνεύεται και τρομοκρατεί.

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Η Ελλάδα που μας αξίζει.


Αυτό που όλοι είδαμε χτες δεν είναι παρα η κορύφωση μιας κατάστασης που χρόνια τώρα υποβόσκει στην Ελλάδα. Ο εκπρόσωπος τύπου μιας νεοφασιστικής συμμορίας ολοκληρώνει την «πολιτική» του τοποθέτηση με σφαλιάρες και μπουγελώματα. Είχε βέβαια προηγηθεί μια «συζήτηση» επάξια του ήθους του πολιτικού λόγου στην Ελλάδα, όπου όλοι μαζί φωνάζουν, βρίζουν και διακόπτουν. Ο παρουσιαστής της εκπομπής, όπως κάθε δημοσιογράφος της ελληνικής τηλεόρασης που σέβεται τον εαυτό του, επιτρέπει τις ύβρεις και τις φωνές για χάρη της τηλεθέασης, μόνο που μάλλον δεν είχε υπολογίσει πως το «παλικάρι» της ΧΑ που έχει απέναντι του, έχει και βαρύ χέρι, αν χρειαστεί. Η συνέχεια γνωστή, η εισαγγελία κινείται αυτεπάγγελτα, ο Κασιδιάρης αναζητείται- πιθανόν θα βρεθεί αφού παρέλθει το αυτόφωρο-και όλοι σπεύδουν να ρίξουν τα κροκοδείλια δάκρυα για την δημοκρατία που χάνεται.
Μόνο που η δημοκρατία και η αξιοπρέπεια σε αυτήν την χώρα έχει χαθεί εδώ και καιρό. Η εύκολη προεκλογική ρητορεία των Χρυσοχοειδη και Λοβερδου, για κέντρα φύλαξης μεταναστών (αλήθεια τι απέγιναν;) και για υγειονομικές βόμβες των (αλλοδαπών) οροθετικών ιερόδουλων, τα φοβικά άρθρα των εφημερίδων που για να κερδίσουν λίγα ψηφουλάκια στα αφεντικά τους υποδαύλιζαν και ενίσχυαν το μίσος, σήμερα δίνει καρπούς...Και είναι τουλάχιστον γελοίο τα παπαγαλάκια του Αλαφούζου και του Μπόμπολα, που έχουν χρησιμοποιήσει αυτή τη ρητορική για να ενισχύσουν το σύστημα που τους τρέφει να μιλάνε τώρα για την απειλή κατά της δημοκρατίας..Δημοκρατία που βολεύει όσο τα πολιτικά αφεντικά τους διατηρούν την εξουσία και το χρήμα ρέει άφθονο.

Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012

Turned my world to black*

Κάθε τόπος έχει το δικό του μοναδικό χρώμα, που σε ακολουθεί ακόμα και όταν έχεις πλέον φύγει.  Στο μυαλό μου η Αφρική έχει το κόκκινο χρώμα του χώματος, η Μέση Ανατολή το αχνοκίτρινο χρώμα της  άμμου, η  ΝΑ Ασία έχει συνδεθεί με το πορτοκαλί των βουδιστών μοναχών..

Αν με ρωτήσετε τώρα τι χρώμα έχει η Βόρεια Κορέα θα σας απαντήσω αυθόρμητα μαύρο, και θα κυριολεκτώ...
Τις πρώτες μέρες στην Πιονγκ Γιανγκ είχα προσέξει πως στον αέρα υπάρχει μια ανεπαίσθητη λεπτή μαύρη σκόνη..Μαυρίζει σταδιακά τις προσόψεις των κτηρίων και τα δημόσια παγκάκια. Κάθεται στα ρούχα σου, στο σώμα σου, στα μαλλιά σου. Αφήνει μια γεύση πικρού καπνού στο στόμα. Μια βόλτα έξω και ανακαλύπτεις πως τα χέρια σου είναι μαύρα (και ας μην έχεις αγγίξει κάτι), και τα μαλλιά σου είναι καλυμμένα από ένα απροσδιόριστο γκριζόμαυρο χρώμα.
Στην αρχή δεν έδινα πολύ σημασία. Γρήγορα όμως πρόσεξα πως η μαύρη σκόνη, δεν υπήρχε μόνο έξω αλλά και μέσα στα σπίτια. .Δέκα βήματα από το σαλόνι στην κουζίνα και τα πόδια σου έχουν μαυρίσει λες και πατούσες σε κάρβουνα. Κάθε φιλότιμη προσπάθεια να καθαρίσω, κατέληγε σε ατέλειωτους κουβάδες μαύρου νερού και κατεστραμμένες σφουγγαριστρες. Και την επόμενη ημέρα το πάτωμα είχε πάλι μαυρίσει...


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...