Το κείμενο δημοσιεύτηκε και στο The Press Project και θα το βρείτε εδώ
Το ταξίδι για τη Γιόλα, την πρωτεύουσα της επαρχίας
Ανταμάουα, στη ΒΑ Νιγηρία, διαρκεί δύο μέρες. Σκουρόχρωμα χωράφια με χαμηλή
βλάστηση εναλλάσσονται με πετρώδεις εκτάσεις. Κωνικά βουνά ρίχνουν την σκιά
τους στο δρόμο για να βρεθείς ξανά στην επόμενη στροφή σε ένα γυμνό αφιλόξενο
τοπίο. Εδώ τα χωριά έχουν το χρώμα της πέτρας και την μονοτονία σπάνε μόνο τα
πολύχρωμα μαντήλια των γυναικών.
Ο δρόμος είναι κακοτράχαλος και γεμάτος λακκούβες. Σχεδόν
κάθε 100 μέτρα οπλισμένοι στρατιώτες μας κοιτάζουν βλοσυρά. Σε κάθε check point κρύβω τη μηχανή
κάτω από το κάθισμα μου. Ο Φέμι, ο οδηγός, μου λέει πως πρέπει οπωσδήποτε να
φτάσουμε στην Τζός το μεσημέρι αν θέλουμε να είμαστε στο Γκόμπε πριν βραδιάσει. Όμως οι
ουρές στα check points μοιάζουν ατελείωτες.
Στην Τζος
η παρουσία
του στρατού είναι ακόμα μεγαλύτερη. Μόλις πριν 3 μήνες δυο μέλη της Μπόκο Χαράμ
μπήκαν στην κεντρική αγορά και σκότωσαν 40 άτομα. Η κυβέρνηση διπλασίασε τις στρατιωτικές
δυνάμεις στην περιοχή χωρίς επιτυχία. Οι ισλαμιστές έχουν κατέβει προς τα
δυτικά και απειλούν το Γκόμπε, την πόλη που θα διανυκτερεύσουμε. Μόλις
περάσουμε το Μπάουτσι δύο στρατιώτες σταματάνε για πρώτη φορά το όχημα μας. Ο Φέμι
κατεβαίνει και μιλάει έντονα στα Χούσα. Δεν μπορώ να καταλάβω τίποτα και το
ύφος του προδίδει ανησυχία. Σιωπηλός μπαίνει στο αυτοκίνητο, κάνει αναστροφή
και γυρίζει πίσω. Λέει ότι πρέπει να πάρουμε άλλο δρόμο. Αυτό σημαίνει δύο επιπλέον
ώρες και δεν θα φτάσουμε στο Γκόμπε πριν νυχτώσει.
Το αυτοκίνητο μας χοροπηδάει άτσαλα πάνω σε πέτρες και
βαθιές λακκούβες και μου έρχεται ναυτία. Είμαι ήδη 9 ώρες στο δρόμο και το
Γκόμπε είναι ακόμα μακριά. Καθώς κόβουμε ταχύτητα τρεις νεαροί με ξύλινα
καδρόνια έρχονται καταπάνω μας. Χτυπάνε δυνατά τα τζάμια και φωνάζουν. Ο Φέμι
προσπαθεί να τους αποφύγει με επικίνδυνους ελιγμούς. Καταλαβαίνω ότι ζητάνε
χρήματα για να μας αφήσουν να περάσουμε τον δρόμο. Εάν κάτι συμβεί εκείνη την
στιγμή, είμαστε τελείως μόνοι.
Από τον ασύρματο, μας ειδοποιούν ότι οι μαχητές της Μπόκο
Χαράμ επιτέθηκαν σε ένα check point και έκλεψαν τα όπλα των στρατιωτών. Έτσι
όλοι οι δρόμοι έχουν κλείσει και δεν μπορούμε ούτε να γυρίσουμε αλλά ούτε και
να προχωρήσουμε. Η μόνη μας επιλογή, είναι μια επικίνδυνη διαρομή μέσα από τα
βουνά στο απόλυτο σκοτάδι παραβιάζοντας κάθε κανόνα ασφαλείας. Πρέπει μέσα σε
λίγα λεπτά να πάρουμε μια απόφαση που μπορεί και να μας στοιχίσει τη ζωή.
